Όταν γεννήθηκε ο Xριστούλης κανείς δεν είχε φανταστεί,
πως αυτός ήταν ο Μεσσίας, όπως είχε γραφτεί.
Η μανούλα Του η Μαρία με πόνους πήγε φοβερούς,
σ' ένα χωριό που για το παιδάκι της κακούς τους είχε
τους οιωνούς.
Μα όλα έγιναν καλά αφού το Άστρο το λαμπρό,
στιγμούλα δεν τους άφησε απ' το δικό του το πλευρό.
Κι έτσι μια νύχτα παγερή,
ήρθε στον κόσμο ο Χριστός
και η Φάτνη Του φωτίστηκε
σαν να 'ταν η Αυγή.
Άγγελοι κατεβήκανε στη γη και τραγουδούσαν
και με τις άρπες τους το Άγιο νεογέννητο υμνούσαν,
και οι βοσκοί ταπεινά τον Μεσσία προσκυνούσαν
που τόσο καρτερούσαν.
Και οι ξένοι Μάγοι δώρα πολύτιμα μπροστά Του
ακουμπούσαν
που από μακριά, πολύ μακριά, για μήνες
κουβαλούσαν.
Άννα Π.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου