Το πέρασμα (Το δικό μου ποίημα για την επέτειο του Πολυτεχνείου)

Οι φοιτητές πολέμησαν για την Ελευθερία,
πρώτη φορά μέσα σε εκείνα τα χρόνια τα δύσκολα.

Οι φοιτητές φώναζαν Ελευθερία και πάνω απ' όλα Ισονομία.
Εξεγέρθηκαν, λοιπόν, στου Νοέμβρη τα μέσα.
αλλά τους πιάσανε και τους έριξαν μέσα.

Ντουπ-ντουπ οι αρβύλες χτυπούν εδάφη από ήρωες πατημένα
από του '21 και του '40 τους ήρωες με αίμα ποτισμένα.
Και μετά από τόσους αγώνες για τη Λευτεριά
ήρθανε άλλοι τύραννοι, ντόπιοι αυτοί δικτάτορες 

και όχι από τα ξένα.

Βλέπω ένα γαρύφαλλο στο χώμα αφημένο,

βλέπω γαρύφαλλα πολλά κόκκινα, κατακόκκινα 

στο αίμα βουτηγμένα.

Και τα γαρύφαλλα αυτά την ιστορία άλλαξαν,

γιατί ορθώθηκαν μπροστά στο τανκ που προχωρούσε

ενώ εκείνα νόμιζαν ότι θα σταματούσε.

Και κάτω πέφτει η πύλη η βαριά

και κάτω πέφτουνε τα νέα τα παιδιά.

Κι αν ακόμα η ιστορία τους δεν είχε μαθευτεί

το αίμα που την πότισε 

το σύνθημα θα φώναζε:

ΨΩΜΙ - ΠΑΙΔΕΙΑ - ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!!

Χρόνια πολλά αν περάσουνε,

στη μνήμη μας θα μένουν ζωντανά

αυτά τα νέα τα παιδιά!

17 Νοέμβρη 2022

Άννα Π.